Op een zomerse avond zat ik samen met mijn macbook op het balkon van ons – mijn man en mijn – tweekamerappartement. Daar schreef ik het allereerste gedeelte van Vien. Al droeg ze op dat moment nog een andere naam; Noa. Twee jaar later heb ik dit verhaal weer opgepakt, grotendeels herschreven. De laatste maanden ligt het helaas weer stil – helaas, want ik vind het heerlijk mij in het verhaal te verliezen. Het voornemen is om na het verhaal van Vien, de verhaallijnen van haar vriendinnen uit te diepen, zodat er een verhaalreeks ontstaat.
